کد مطلب:25892 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

آيا لعنت شدن قوم بني اسراييل در روز شنبه از زبان حضرت داوود و حضرت عيسيغ بود؟

قرآن كريم، در اينباره ميفرمايد: لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِن بَنِيَّ إِسْرَ ََّءِيلَ عَلَيَ لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَي ابْنِ مَرْيَمَ ذَ َلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعْتَدُونَ ;(مائده،78) آنها كه از بني اسرائيل، كافر شدند، بر زبان داوود و عيسي بن مريم لعن ]و نفرين[ شدند، اين به خاطر آن بود كه گناه ميكردند و تجاوز مينمودند. در آية فوق، خداوند به رسول اكرمخبر ميدهد; كساني كه از اهل كتاب كفر ورزيدند، مورد لعنت انبياي خود قرار گرفتند، زيرا در اثر نافرماني و تجاوزشان، اسباب اين لعنت را فراهم نمودند.

بعضي از مفسران، در تفسير آيه فوق گفتهاند: اين آيه، اشاره به دو واقعه تاريخي است كه خشم اين دو پيامبر را برانگيخت و جمعي از بني اسرائيل را نفرين كردند، حضرت داوودغ ساكنان شهر ساحلي ايله كه به اصحاب سبت معروف بودند، روز شنبه خود را كه در آن مراسمي ديني داشتند، سبك شمردند و مراسمش را به جاي نياوردند، لذا داوودغ به درگاه خداوند عرض كرد: بارالها لعنت خود را هم چون ردأ بر آنان بپوشان و هم چون كمربند بر دو پهلويشان گره زن، خداوند، نفرين اين پيامبر را اجابت كرده و ايشان را به صورت خوك درآورد. حضرت عيسيغ نيز، قومش را كه بعد از نازل شدن مائده آسماني و مجدداً كفر ورزيدند، نفرين فرمود و ايشان به صورت ميمون درآمدند.

بنابراين، لعنت شدن قوم بني اسراييل، در روز شنبه، فقط توسط حضرت داوودغ بود.( ر.ك: تفسير الميزان، علامه طباطبايي;، ترجمه سيد محمد باقر موسوي همداني، ج 6، ص 132، نشر بنياد علمي و فكري علامه طباطبايي / تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 5، ص 42، دارالكتب الاسلامية. )